SENDEN BİR TANE DAHA VAR MI?

Var mı? Senden bir tane daha var mı?

Bana senin gibi bakar mı?

İçimi yakar mı? Bir gülüşle

Var mı? Benden bir tane daha var mı?

Seni başının tacı yapar mı?

O kadar kolay mı?

Yaşar’ı 1996 yılında çıkardığı ilk albüm “Divane” ile tanıdım. O günden beri, birçok şarkısını ve onların sözlerini çok seviyorum. Keyifle dinliyor ve söylüyorum.

Yaşar’ın şarkı sözleri içinde çeşitli temalara rastlamak mümkün. Aşk, hayat, özlem, umut, pişmanlık gibi evrensel temaları işliyor. Sözler, beni hem duygusal hem de düşünsel bir yolculuğa çıkarıyor. Şarkı sözlerinin felsefik bir yanı da bulunuyor.

Yaşar, sesi, yorumu ve sahne performansıyla da dikkat çekiyor. Konserleri de çok keyifli ve eğlenceli geçiyor. Yaşar’ın şarkıları, hem duygusal hem de ritmik özellikleriyle farklı zevklere hitap ediyor. Sesinin yumuşak tınısı da bir o kadar insana iyi geliyor.

Nereden çıktı Yaşar’dan söz etmek, derseniz. Aklıma, yine bir şarkı takıldı. “Var mı, benden bir tane daha var mı?…” Yaşar’ın sesini duymak ve şarkının ritmi çok iyi geldi. Şarkı sözleri ve müziği Murat Güneş’e ait. Barbaros ile Yaşar birlikte seslendirmişler.

Var mı?

Şarkının sözlerini dinlerken sözcükler satırlarıma dökülmeye başladı. Evet, kimseden bir tane daha yok. Çünkü, her birey kendine özgü bir kişiliğe, düşünce yapısına, deneyimlere, yeteneklere ve hatta genetik kodlara sahiptir. Kimse tam olarak diğer bir kişiye benzemez. İşte bu yüzden herkes özeldir ve kendine özgü bir bireysellik taşır.

Her insanın benzersiz bir kişiliği vardır. Kimse tam olarak bir başkasına benzemez. İnsanlar, birbirleriyle benzerlikler taşısalar da, herkesin farklı deneyimleri, inançları, değerleri, ilgi alanları, düşünce tarzları, duygusal tepkileri ve yaşam tarzları vardır. Dolayısıyla, “kimsenin kişiliği kimseye benzemez” gerçeği oldukça doğrudur.

Aslında yıllar bile, insanların görüşlerini, bakış açılarını değiştirir. Hatta tepkilerin de bile farklılıklar yaratabilir. Nasıl aynı olabiliriz ki?

Kişilik, Karakter ve Mizaçtan Nasıl Ayrılır?
Bireylerin karakteri ve mizacı vardır. Ama bunlar kişilik değil, kişiliğin alt açılımlarıdır. Karakter, kişinin duygular ve davranışı ile bağlantılı yarattığı hareketlerdir. Karakter doğuştan gelen yapıların üzerine çevre şekillendirmesinin olmasıdır. Mizaç ise, içten gelen davranış şekilleridir. Öfkeli, mutlu, neşeli, sabırsız gibi belirtilen tanımlar kişilerin mizacını belirler. 

Doğuştan getirdiğimiz kişilik özelliklerimizdir mizaç. Karakter ise, kişisel özellikler(mizaç) ile içinde yaşanılan çevrenin değer yargılarından oluşur. Karakter, aile, okul, çevre içinde, çocukluk çağından itibaren gelişmeye, biçimlenmeye başlar.

Bu kadar etken varken nasıl benzeyelim birbirimize? Yani benzemez kimse hiçbirimize..

Sonuç olarak; “Senden bir tane daha var mı?” derseniz, kesinlikle yok derim. Kimseden bir tane daha yok…

Hadi dinleyelim 🙂