Havalar ısınıyor. Peki ya bizim içimiz? Ne kadar zamandır gözüm hava durumunda bilmiyorum. Her şey bitti bu mu derdin diyecek olursanız… Hani bir ışık ararsınız ya işte öyle bir şey benimki. Bir güneş, bir sıcaklık belki şu günlerde hepimize iyi gelecek olan…
Dünya ve ülke gündeminde zorlayıcı durumlar devam ediyor. Bu kadar sıkıntı üst üste gelirken böyle bir sıcaklık arayışı ile belki bir nefes alırız diye umut ediyorum. Bunun yanında duygu ve düşüncelerim tüm olan bitenlerle çok mu aynı derseniz? Hayır kesinlikle değil. Umut etmek istiyorum aydınlık günlere, ama umudum yok ne yazık ki. Sadece tutunacak bir şey arıyorum. Örneğin havaların ısınması gibi.
Nisan ayı ve havalar ısınıyor
Mart ayı ile başlayan bekleyişim sert rüzgar ve soğuklarla Nisan’a kaldı. Ama biliyorum Nisan ayı, ılıklığıyla içimizi ısıtmaya başlayacak. Bu da geçecek dedirtecek. Hatta öyle ki ülkemden tüm soğukluğu ve zorluğu adım adım kaldıracak. Bak işte gördünüz mü? Umudum yok desem de yine umut etmek için çabalıyor kelimelerim. Yapma diyorlar. Aramızdan güzel olanları seç. Sanki içimi bilmiyorlar. Nasıl ‘yeterrr’ diye bağırmak istediğimi duymak istemiyorlar. Sen yine de güzel yaz diyorlar. Çünkü bak havalar ısınıyor.
Sihirli bir değneğimiz yok ki çevremizde gelişen tüm bu sorunları düzeltelim. İnsanız, insanca yaşamak hakkımız. Kimsenin doymayan egolarını başka insanlar üzerinden tatmin etmeye, onları yıpratmaya hakkı yok. Ne olsun ki, barış, saygı, bolluk, hoşgörü içinde yaşayalım çok mu zor. Hadi geliyor bahar, havalar ısınıyor.
Karar veren biz değiliz ki. Yalnız bir kısır döngüye kapıldık gidiyoruz. Maalesef yapmak istediklerinle gerçek hayat arasında kalırsın. Güçlü duruşu olan insanlar olmalı. Öyle ki düşünen insanların etkin olduğu, düşüncelerini gerçekleştirdiği bir dünya… Evet bak havalar ısınıyor.
Gözünüzü alabildiğince etrafınız yemyeşil, çiçeklerle dolsun istersiniz. Verimli topraklardan bolluk aksın. Havalar ısınıyor, hak ettik güzel bir doğayı dersiniz. Ama başınızı kaldırdığınızda her yer beton yığınları içinde, egzoz dumanları ve gürültü etrafınızı sarmış. Biraz nefes alacak alan kalsın istersiniz ama karar veren siz değilsiniz, bir mucize olsa değiştirebilseniz.
Bu doymayan varlıklar hayatın tadını çıkarıyor mu sizce? Hırsları bitmeyenler anlarından nasıl keyif alabilirler ki zaten. Sürekli şikayet etsen ne fayda? O zaman biz harekete geçelim, atalım karanlıkları üzerimizden. Enerjimizi olumlu yönde değiştirelim. Artık çıkma zamanıdır kabuklarımızdan. Sabah açalım pencerelerimizi, güneş aydınlatsın evlerimizin her köşesini. Aydınlanma zamanıdır, geldi bahar kapımızda. Havalar ısınıyor…
