Çocukluğumuzda daha mı umarsızdı her şey? Nasıl baş ediyorduk çevremizde olup bitenlerle? Kış mevsiminde o zamanlarda da bu kadar soğuk olur muydu? Bir yerlerimiz ağrır mıydı azıcık iş yapsak? Sabah erken kalkmak kolay mıydı? Kafamızın içinden bin bir çeşit konu geçer miydi? Sokaklarda oynardık zaman kavramının olmadığı günlerde. Peki o zaman daha mı güvenliydi sokaklar?
Okullarımız daha mı düzenliydi? Okul servisleri var mıydı? Herkes evinin yanındaki okula gitmez miydi?
Ya Çocukluğumuz?
Çocukluğumuzda gerçekleşen veya gerçekleşmeyen ne çok hayallerimiz vardı. Öyle ki hayal kurmaktan hiç bıkmazdık. Tükenmişlik kelimesinden haberimiz bile yoktu. Ya o günlerde salgın hiç olmuş muydu? Televizyon hayatımızda kısıtlı sürelerde yer kaplarken o kadar zamanı neler yaparak geçirirdik? Sıkılır mıydık? Mutlaka sıkıldığımız anlar olmuştur ama kendimizi oyalamayı bir şekilde öğreniyorduk.
İmkanlar az iken Dünya eskiden mi çok güzeldi? Şimdi ise o yıllarda ulaşmamız imkansız veya zor olduğu için elde edemediğimiz birçok şeyi elde edebilirken daha mı çirkinleşti dünya?
Anneler ve babaların endişeleri az mıydı o yıllarda? Çocuklar gelecek kaygısı ne demek biliyorlar mıydı? Bu kadar çok üniversite var mıydı? Özel okul ne demekti o yıllarda? Neşelenmek kolay mıydı? Ya yılbaşı sofralarında gece yarısı ondan geriye saymayı beklemek daha mı umutluydu?
Eskidende birbirinin hakkını yemek yok muydu? Şimdi çoğaldı mı? Empati kurmak peki, daha mı kolaydı? Büyük küçük herkes birbirini kırmaktan korkardı, şimdi küçük yaşlarda bile kimse kimseye acımadan zorba ve acımasızca ifadeler kullanabiliyor.
Bu kadar teknolojik aletler ve makineler yokken, çamaşırlar ve bulaşıklar elde yıkanırken zaman şimdi olduğundan çok muydu? Şimdi neden yetmiyor zaman? Bir düğmeye basıp makineler her şeyi yaparken bu zamanlar nereye gitti?
Farkındalığımız az mıydı biz çocukken? Şimdiki zamanın çocukları daha mı farkında her şeyin? O çocuk saflığı nereye gitti? Yoksa bu bilinçlilik mi iyi?
Biz çocukken hiç mi psikolojimiz bozulmadı? Çocukluk travmaları yaşamadık mı? Çocuklarına yaptıkları fiziksel ve psikolojik şiddetin neden olabileceği sonuçları biliyorlar mıydı? O zamanda ilgili miydi ebeveynler bu kadar? Şimdi anne ve babaların özen gösterdiği konulara o zamanlarda önem verilmiyor muydu? O zamanki çocuklar dayanıklı olmayı mı öğreniyorlardı? Birçok konu ile baş etmek onları güçlü mü kılıyordu? Ya da yıpranmışlar mıydı içten içe?
Ama yine de mutlu değil miydik? Mutluyduk.
Neydi, neydi o yıllar?
