BİTMEMİŞ HİKAYELER

Bitmemiş hikayeler, sizin de var mı bitmemiş hikayeleriniz? Sonunu hiçbir zaman öğrenemeyeceğiniz… O yoldan gidebilme imkanınız olsaydı sizi nelerin beklediğini asla bilemeyeceğiniz bitmemiş hikayeler…

“Aslında insanı en çok acıtan şey, hayal kırıklıkları değildir. Yaşanması mümkünken yaşayamadığı mutluluklarıdır.” Yemyeşil ağaçlarla dolu yolda, arabasını kullanırken Dostoyevski’nin bu sözü, aklına geldi. Epey yol almıştı farkında olmadan. Ne güzel bir yoldu, sakin ve dinlendirici… Hava ılıktı, yağmurun yağması yeni durmuştu. Ağaçların rengi daha da yeşil olmuştu sanki. Arabanın penceresini açtı, içeriye yağmur sonrası o muhteşem toprak kokusu girdi. Çok rahatlatıcıydı. Derin bir nefes alarak tertemiz, mis gibi havayı içine çekti ve yavaşça bıraktı. Durdu bir an ve yeni başlangıçların onu hep motive ettiğini fark etti. Hayatında yeni bir yola girdiği bugünlerde nereden de aklına gelmişti şimdi bu bitmemiş hikayeler. Psikolojide Zeigarnik Etkisi mi bu acaba?

Zeigarnik etkisi; kişilerin tamamlanmamış veya bölünmüş-kesilmiş şeyleri, tamamlananlara göre daha kolaylıkla hatırladığını ifade eden psikolojik bir kavram. Sovyet psikolog ve psikiyatr Bluma Zeigarnik tarafından bir restoranda yapılan gözlem sonucu bulunmuştur. 

Halbuki ne beklemişti o yıllarda, belki diye… Ama boşunaydı o yola hiç girilmedi. Girilebilir miydi evet mümkündü. O da bekleyişi içinde bir yerlere hapsetti. Ve hayatına devam etti. Keşkesi mi hayır hiç keşkesi yoktu bu konuda çünkü, bazen sizden kaynaklı değildir bitmemiş hikayeler.

Yol Ayrımlarımızda Bitmemiş Hikayeler

Herkesin olmuştur yol ayrımları ve bitmemiş hikayeleri. Bu yol ayrımlarında elbet bir tanesini seçmişizdir, diğer yolu seçseydik ne olacağını bilemeyerek. Bizim için en doğru olanın bu olduğuna karar vererek. Hangi yaşta ve hangi konuda bu seçimlerimizi yapıyorsak o ana kadar biriktirdiğimiz deneyim ve o andaki biz olarak bu kararları vermişizdir. Hani deriz ya şimdiki aklım olsaydı… Maalesef öyle bir şey yok. O yola girmeye karar verirken şimdiki biz değildik.

Evet kahramanımız da bir yola karar vermişti. Ve yolunda ilerliyordu. Kafasından düşünceler akarken karar verdiği yolun gittikçe ne kadar güzelleştiğini fark etti. Yol kenarlarında yemyeşil ağaçlar, orman, kuş sesleri, rengarenk çiçekler ve inanılmaz güzel bir manzara… Arabasını yolun kenarına çekti ve gözlerini kapattı. İyi ki dedi…İyi ki bu yolu seçmişim. Gelecek güzel günlerin artacağını hissediyordu. Ve bu yolun ona çok iyi geleceğini de… Tekrar güzel havayı içine çekerek arabasını çalıştırdı. İçindeki olumlu hisler sanki dokunduğu her şeye yansıyordu. Biliyordu hayatında daha birçok yol ayrımları olacaktı. Ama bu konudaki seçtiği yolu onun en temel ve eşsiz rehberi olarak hep var olacaktı.

Aldığımız ya da alacağımız en ufak bir karar veya seçtiğimiz ya da seçeceğimiz en ufak bir durum hayatımızın hikayesine yön veriyor. Yaşamamızda iyi kötü, güzel çirkin hep var. Önemli olan senin bunları değerlendirip hikayene yön vermen, yolunu bulmandır. Düşüncelerin, beğenilerin değişebilir, bakış açın genişleyebilir. Yani şu dünyada hiçbir şey kesin değildir, katı da değildir. Ve bitmemiş hikayelerin aslında çoktan bitmiştir!